πυργηρώ

-έω, ΜΑ [πυργήρης]

περιφράσσω έναν τόπο με πύργους

αρχ.

(κυρίως το μέσ.) πυργηροῡμαι, -έομαι

α) κλείνομαι μέσα σε έναν χώρο σαν σε πύργο

β) συνεκδ. πολιορκούμαι.